یا سید السادات

امام جواد علیه السلام می فرمایند:

فردی که تنها تکیه گاهش پروردگار باشد، به غنای واقعی می رسد و دیگران به او نیازمندند و هر آن کس که تقوا پیشه کند، مردم او را از جان و دل دوست می دارند.

شریف واقعی فردی است که باشرافتِ علم و دانش آراسته گردد و بزرگ واری حقیقی با فردی است که راه تقوا و خداشناسی پیش گیرد.

کم گویی، ننگ ها را می پوشاند و آدمی را از لغزش ها باز می دارد؛ آدمی در زیر زبان خود پنهان است و زبان است که راز آدمی را فاش می سازد.

کسی که از هوای نفس خود اطاعت کند، به دشمن خود فرصت دهد که به آرزوی دیرینه اش نایل گردد.

بدان که در هیچ شرایطی، از دیدگاه پروردگار مخفی نخواهی بود؛ اکنون ببین چگونه و در چه شرایطی به سر می بری.

گذشت زمان، پرده ها را کنار می زند و اسرار نهان را بر تو آشکار می سازد.

کسی که به زمانْ با دیده بدبینی نگاه کند و لب به ملامت روزگار بگشاید، ملامتش به درازا می کشد.

هرقدر نعمت پروردگار بر فردی فزونی گیرد، نیازها و چشم داشت های مردم نیز از او فزون تر می گردد، پس اگر او متحمل زحمتی نگردد، نعمت هایی که به او رسیده، رو به زوال می رود.

دین شناسی، قیمت هر متاع گران قدر و نردبان ترقی برای دست یابی به هر مقام بلند پایه ای است که برای بشر قابل تصوّر می باشد.